Więcej o historii K! Magna Polonia

Historia najstarszej poznańskiej korporacji akademickiej K! Magna-Polonia sięga wstecz aż do 1920r. Wtedy to, 13 marca z inicjatywy dwóch studentów filozofii Wszechnicy Piastowskiej ( jak nazywał się wówczas uniwersytet) Franciszka Bohma i Leona Wojtaszewskiego powstała organizacja idowo-wychowawcza Koło “Polonia”. Wzorowano ją na Corpsach i Burschenschaftach niemieckich, odrzucając jednak wszelką burszonadę, uznaną za pozbawioną sensu i celu.

Koło “Polonia” trafiło na podatny grunt i od początku spotkało się z dużym zainteresowaniem studentów. Organizacja zapobiegła powstaniu dotkliwej luki, jaka w życiu młodego, istniejącego od 1919 roku , ośrodka akademickiego stanowiłby brak zrzeszenia studenckiego o charakterze chrześcijańskim i patriotycznym, a zarazem apartyjnym.

Wkrótce po swoim powstaniu Koło “Polonia” nawiązało kontakty z Konwentem “Polonia”, najstarszą polską korporacją akademicką, utworzoną w 1828r. w Dorpacie i przeniesioną wkrótce po wojnie do Wilna. Zdjęcie 12-lecie K! Magna-Polonia.Kontakty te umożliwiły dostrzeżenie identyczności ideologii i zadań obu związków działających na uniwersytetach kresów wschodnich i zachodnich tworzącego się państwa. Zaowocowało to podpisaniem 17 marca 1921 r. Aktu Unifikacji, powołującego do życia K! Polonia z równorzędnymi konwentami w Wilnie i poznaniu oraz starszeństwem z 1828 roku. Ta forma organizacyjna, wobec oddalenia Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Stefana Batorego, stwarzała liczne trudności w praktycznym funkcjonowaniu korporacji akademickiej, uniemożliwiając nadto zżycie się jej członków. Wobec tego 8.II.1924 roku konwent wileński wystąpił z propozycją anulowania Aktu Unifikacji. Po dość długich deliberacjach, w trakcie których zabierał głos Związek Polskich Korporacji Akademickich, porozumiano się i aktem z 24.VI.1928 r. konwent poznański (występujący od 1924r. jako K! Polonia-Posnaniensis) przyjął nazwę K! Magna Polonia ze starszeństwem z 1920r.

Życie uniwersyteckie bujnie rozwijało się w międzywojennym Poznaniu. Jednym z jego przejawów była działalność korporacji akademickich. Spośród ponad kilkunastu istniejących organizacji tego typu K! Magna-Polonia była niewątpliwie jedną z największych (54 rycerzy w 1934r., 66 bezpośrednio przed wojną) i najbardziej aktywnych . Nie ograniczając się do działania w ramach własnych szeregów, wspierała powstawanie nowych korporacji (m.in. K! K! Silesia, Helionia, Masovia, Slensania, Icaria). K! Magna-Polonia brała udział w uroczystościach państwowych i narodowych (m.in. przeniesieniu szczątków Karola Marcinkowskiego do prochów zasłużonych, pogrzebie rektora Heliodora Święcickiego, wizytach w Poznaniu Prezydenta Rzeczypospolitej Wojciechowskiego i marszałka Focha), brała udział (1921r.) w zjeĽdzie powołującym do życia Związek Polskich Korporacji Akademickich, delegowała członków do akcji plebiscytowej na Śląsku, tworzyła podstawy jednej z kompanii Legii Akademickiej w czasie zamachu majowego. Organizowała, cieszące się zasłużoną sławą, bale. Szereg komiltonów udzielało się w pracach wielu innych stowarzyszeń uniwersyteckich, m.in. Poznańskim Kole Międzykorporacyjnym, Bratniej Pomocy, kołach naukowych.

Mimo pewnych ograniczeń, z jakimi spotykały się organizacje akademickie w latach trzydziestych, pod koniec drugiej dekady wydawało się, że K! Magna-Polonia może śmiało patrzeć w przyszłość. Wiosną 1939r. rozpoczęto przygotowania do uroczystych obchodów 20-lecia planowanych na 1940r.

Jak wiele polskich planów, także i ten pokrzyżował dzień 1 września. Nadchodząca wojna miała przynieść śmierć 29 komiltonów. Wkroczenie Niemców do Poznania oznaczało zarazem zajęcie kwatery Korporacji przez policję oraz utratę przechowywanego tam archiwum. W następnych latach o żadnych formach polskiego życia akademickiego nie mogło oczywiście być mowy. Po 1944 zaistniało ono wprawdzie, ale już bez udziału korporacji. Konwenty i fidułki odbywały się zwykle pod pozorami imienin któregoś z komiltonów. Mowy nie było naturalnie o przyjmowaniu nowych członków czy wystąpieniach publicznych.

Względna liberalizacja reżimu pozwoliła jedynie na wmurowanie w 1983r. w krużgankach kościoła O.O. Dominikanów w Poznaniu tablicy-epitafium K! Magna-Polonia.

W roku 2003 grupa studentów uczelni poznańskich podjęła , przy życzliwej opiece i wsparciu żyjących filistrów działania zmierzające do reaktywacji Korporacji. 13 marca, w 84 rocznicę powstania, na uroczystym komerszu, 15 kandydatów zostało rycerzami. K! Magna-Polonia żyje, rozwija się i kwitnie, wychowując swych członków w myśl dewizy ”Omnia pro Polonia”.