Filister Zygfryd Wiktor Kordus 1911-2011

Zygfryd Wiktor Kordus urodził się 30 października 1911 roku w Charlottenburgu (obecnie dzielnica Berlina) w wielkopolskiej rodzinie rzemieślniczej. Jego rodzicami byli Michał i Franciszka z domu Marciniak. W roku 1919 rozpoczął naukę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1930 roku zdał w tej szkole maturę. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawno – Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, a także wstąpił do najstarszej poznańskiej Korporacji Akademickiej Magna-Polonia. Ze studentami – korporantami zetknął się przed rozpoczęciem nauki na Uniwersytecie. Wielokrotnie odwiedzając swoją matkę, która przebywała w jednym z poznańskich szpitali, spotykał studenta w barwnej – amarantowej czapce, który przychodził w odwiedziny do swojej matki, leżącej na sąsiednim łóżku w tej samej szpitalnej sali. Ów młody człowiek był członkiem Korporacji Akademickiej Magna-Polonia i jako pierwszy zaszczepił w sercu Zygfryda Kordusa korporacyjne idee. W roku akademickim 1932/1933 Zygfryd Kordus pełnił funkcję wiceprezesa Konwentu Czynnego, natomiast w roku akademickim 1933/1934 objął zaszczytną funkcję prezesa Konwentu Czynnego Stowarzyszenia. W 1934 roku uzyskał tytuł magistra nauk ekonomiczno – politycznych. w związku z ukończeniem studiów uchwałą Konwentu z dnia 7 grudnia 1934 r. nadano mu godność Filistra Korporacji Akademickiej Magna-Polonia. Filister Zygfryd Kordus był ostatnim sekretarzem Koła Filistrów Korporacji przed wybuchem II wojny światowej.

Po zakończeniu studiów odbył kurs podchorążych piechoty. W czasie szkolenia został zakwaterowany w izbie z czterema innymi korporantami, w tym ze swym serdecznym przyjacielem, jeszcze z czasów gimnazjalnych Filistrem Witoldem Leitgeberem (K! Helionia) –znanym powojennym dziennikarzem polskiej sekcji radia BBC. Od 1936 roku, aż do wybuchu II wojny światowej pracował w biurach eksportowych przemysłu drzewnego w Gdyni i Poznaniu.

We wrześniu 1939 roku został zmobilizowany. W czasie Kampanii Wrześniowej dowodził plutonem w 69 pułku piechoty wchodzącym w skład 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty dowodzonej przez płk. Mieczysława Mozdyniewicza. Został ranny 12 września 1939 roku podczas zaciętych walk pod Modlną koło Ozorkowa, w czasie których poprowadził swoich żołnierzy do ataku na bagnety. Po kilku dniach dostał się do niewoli niemieckiej. Udało mu się zbiec z obozu jenieckiego w Żychlinie i powrócić do okupowanego Poznania. Po krótkim pobycie w stolicy Wielkopolski został wysiedlony wraz z całą rodziną do Sokołowa Podlaskiego. Po pewnym czasie osiedlił się w powiecie kutnowskim i podjął pracę w charakterze zarządcy majątku ziemskiego. Po przejściu II Frontu Białoruskiego wrócił do Poznania i został wcielony do II Armii Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia kapitana, został dowódcą kompanii w 12 Dywizji Piechoty. Po zakończeniu działań wojennych pracował przy zagospodarowaniu Ziem Zachodnich przed przyjęciem osiedleńców z dawnych województw wschodnich II Rzeczpospolitej. Po demobilizacji w 1946 roku pracował na kierowniczych stanowiskach w instytucjach państwowych i spółdzielczych. Pełnił m.in. funkcję dyrektora planowania Przedsiębiorstwa Budowlanego, a także Kierownika Wydziału Planowania Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. Jako inwalida wojskowy przeszedł na wcześniejszą emeryturę ustępując ze stanowiska Prezesa Krajowej Spółdzielni Komunikacyjnej.

Czas emerytury Zygfryda Wiktora Kordusa to nieustanne wysiłki zmierzające do reaktywowania zlikwidowanego przez władze komunistyczne Liceum św. Marii Magdaleny – Marynki, które uwieńczone zostały sukcesem w 1990 roku. Zygfryd Kordus aktywnie działał także na rzecz rozwoju ruchu korporacyjnego – swej drugiej pasji życiowej. W dużej mierze dzięki jego osobistym staraniom, dnia 13 marca 1983 roku w krużgankach Kościoła oo. Dominikanów w Poznaniu wmurowano tablicę upamiętniającą zmarłych i pomordowanych członków Korporacji Akademickiej Magna-Polonia. Dzięki wysiłkom innych przedwojennych korporantów po tej tablicy pojawiły się kolejne – poświęcone K! Lechia, a także pozostałym korporacjom akademickim zrzeszonym w Poznańskim Kole Międzykorporacyjnym. Zygfryd Kordus był także współtwórcą Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, którego był prezesem w okresie od 1994 roku do 1997 roku Szczególnie bliska była mu jednak idea wskrzeszenia Korporacji Akademickiej Magna-Polonia, której czynnym członkiem był w czasie swoich studiów na Uniwersytecie Poznańskim i w szeregach której przeżył najlepsze lata swojej młodości. Także te wysiłki zwieńczone zostały sukcesem. W marcu 2004 roku Zygfryd Kordus mógł przewodniczyć uroczystościom reaktywacyjnym Korporacji Akademickiej Magna-Polonia.

Zygfryd Wiktor Kordus zawsze poświęcał się swoim pasjom z właściwą sobie energią i zaangażowaniem. Niemal do dnia śmierci aktywnie brał udział w uroczystościach oraz spotkaniach korporacyjnych, w czasie których tryskał humorem i raczył zebranych wspomnieniami z dawnych lat, a trzeba podnieść, że pamięć miał wspaniałą. W poznańskim środowisku korporacyjnym był postacią nietuzinkową, człowiekiem legendą. Filister Zygfryd Kordus jest autorem Księgi pamiątkowej Korporacji Akademickiej Magna-Polonia, która opisuje dzieje tego Stowarzyszenia w okresie od 1930 roku do czasów współczesnych.

W 1999 r. w uznaniu zasług na rzecz rozwoju ruchu korporacyjnego otrzymał złotą odznakę Związku Polskich Korporacji Akademickich. W uznaniu zasług dla rozwoju K! Magna-Polonia, a także całego poznańskiego środowiska korporacyjnego uchwałą Koła Filistrów z dnia 12 kwietnia 2008 roku nadano mu godność Patrona K! Magna-Polonia. Stowarzyszenie Filistrów Korporacji Akademickich nadało mu godność członka honorowego.

Major w stanie spoczynku Zygfryd Wiktor Kordus odznaczony został: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Walecznych; Złotym Krzyżem Zasługi; Srebrnym Krzyżem Zasługi; Medalem za udział w Wojnie Obronnej 1939 r.; Krzyżem Kampanii Wrześniowej; Medalem za Odrę, Nysę i Bałtyk; Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 r.; Medalem za Berlin.

Zygfryd Kordus był najstarszym poznańskim kombatantem. W dowód uznania 29 października 2010 roku, w przeddzień swoich 99 urodzin otrzymał od wojewody wielkopolskiego – Pana Piotra Florka, pamiątkową szablę oficerską. Pełnił funkcję honorowego prezesa poznańskiego koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.

Zygfryd Wiktor Kordus zmarł 20 kwietnia 2011 roku w wieku prawie 100 lat.